Iedereen verwerkt verdriet op zijn eigen manier.

Hoe laat jij je nabestaanden achter?

De dood is altijd een verdrietige gebeurtenis. Iedereen verwerkt verdriet op zijn eigen manier. Dit is persoonsafhankelijk, maar ook cultuurgebonden. Ieder land kent zijn eigen gewoontes als het gaat om het eren van overleden vrienden en familieleden.

Zo is het in Sulawesi niet gek als je dorpsbewoners ziet rondlopen met al lang geleden overleden naasten. Ieder jaar op een speciale dag worden deze opgegraven, aangekleed, en het dorp rondgewandeld. Hierna mogen zij weer rusten in hun graf. Nieuw-Guinea kent het ritueel waarbij mensen stukjes van hun vingers afsnijden in een periode waarin zij rouwen om een geliefde. In de Amazone geloven ze dat de doden in hun lichaam kunnen voortleven, als zij de as van na de crematie mengen met drank.

In Nederland kennen wij ook onze eigen gewoontes. Pas als je je hierin verdiept, merk je dat er een hoop bij komt kijken. Wat wil je eigenlijk precies? Koffie of een borrel? Groot gezelschap of juist intiem? Begraven of gecremeerd? En op welke locatie? Dit is niet leuk en onwerkelijk om over na te denken, maar voor je nabestaanden nog lastiger om te bepalen. Zeker in een periode van rouw. Onze nabestaandencheck kan jou helpen je nabestaanden goed achter te laten.